Na vier uur worden we door de politie gestopt in een dorp, net als alle andere vrachtwagens en bussen. De chauffeur moet zijn papieren inleveren. We hangen wat rond, genieten van het dorpse leven, de sterrenhemel boven ons en het spookbeeld dat ontstaat in de schemering door het stof en de uitlaatgassen in de lichten van de tegemoetkomende bussen. We eten samen met een oude Oeigoer een meloen en eten typische vettige Oeigoer-vleesbroodjes. Ik speel wat met de kinderen uit de bus. Een uur wordt drie uur wachten.